Simurgh

Mooi mens

Je mag er zijn
Zoals je bent
In al je (on)zekerheid
(Over)moed
Oprechtheid
Directheid

Het slagen:
Glansrijk.

Het falen:
– Did you ever?

Het stuntelen:
Niet echt..

Het dobberen op de stroom:
Ooit, wellicht

Kopje onder gaan:
Nooit!

Het meeliften op een golf:
Ja, omdat je het momentum (h)erkende

Het ‘maar wat doen’ met al die gedrevenheid:
-Nee, niet jij.

Jij koestert
Je gedurfde perfectie
Gaven
Goede bedoelingen
Je genius
Multidimensionale waarheden –
Jij
Loopt niet weg voor onbedoelde pijn
(Ervaren of veroorzaakt), noch voor
Raddraaiers,
Rolmodellen
Die komen en gaan
Stand houden
Overlijden
Ontstaan

Ik zeg je:

Zie je reflectie in al wat je doet,
Onderneemt
Aanraakt
Omvormt
Aantast?
Tot leven wekt,
Adem inblaast!

De schittering van
Grootsheid
Deels rauw
Ook gepolijst
In zoveel facetten –
Een volmaakte ziel
In een onvolmaakte wereld:
Die speeltuin
Dat podium
De rolecast,
Rollercoaster..

Er ligt zoveel wijsheid verscholen
In de scherven van een gebroken hart
In het stof van vervlogen dromen
In het gruis van stukgeslagen trots!
Zelfs
In die herberg van herinneringen
Waar je geduld je op de proef stelt,
Nog steeds
Ongenode gasten welkom heet,
Jij ze eert
Laat zijn
Tot ze vanzelf vertrekken
De grauwheid met zich meenemen
De sluier doen optrekken,
Hun verborgen gave
Kenbaar maken –
Jou het licht ineens
Heel anders doen zien
Terugbrengen
Bij
De oerknal
Oersoep
Eenheid van het
Al

-Weet je
Daarbinnen in je klopt het nog
Diep
Donker
Rood
Stuwt het leven je voort
Tot grotere hoogten
Dan waar de Simurgh aan de vlammen ontsnapte,
Jij de hemel siert
Ieder ander inspireert
Met zo’n hoge vlucht!

Ik wens je
Dat je altijd je vleugels mag vinden,
Voelen
Vertrouwt
Wanneer je ze maar nodig hebt
-Dat wat je zoekt, verschijnt
Heiligt wat verloren leek,
Hoort wat je roept
(Nog te vaak
Tegen dovemansoren,
Maar het tij keert ten goede)
Dat het geluk je toelacht
Je overal onbevangen en
Krachtig
Mag omringen!

Wat brak is
Niet wie je bent
Wat je in je draagt, of
Waar je voorgangers je mee opzadelden

Nee, wat brak zijn verwachtingen,
Dromen
Projecties
Prognoses
Percepties
Verhalen waar je in geloofde
Helden die je op een voetstuk zette..

Wat brak was
De last
Van geschonden vertrouwen,
Gebonden handen
Botsende deeltjes
Het aantrekken en afstoten
Van hen door wie jij verscheen
Het verweven zijn met een plaats en tijd
Schoonheid
Warmte
Mensen
Geuren en kleuren en namen
Zo oud
Versmolten met je ziel
Aanwezig in wat stand houdt
Je rug helpt rechten
Ondanks zand en zee en de kilometers tussen
‘Thuis’ en het huizen in een
Briljant bestaan en
Het volle verlangen
Altijd weer
Tegen de stroom in te willen zwemmen.

Jij, die op de poort van de Liefde klopt,
Luister naar
De Bron die je naam fluistert
Je vraagt, uitdaagt je
Vrijheid te blijven omarmen
Je eigenheid op te blijven eisen
Altijd te reiken naar de zon
De sterren
De maan
Ondanks de vele beren op je weg
De schaduw van geluk
De beulen in je hoofd
De stemmen vol afgunst
De valse profeten
De wrede werkelijkheid van
Heden en verleden,
Van
Vervolmaakte en verloren tijd
Verborgen geschiedenissen

Want
Wie, wat, weerloos en van waarde is
Dierbaar is
Kent
Het enige moment
Dat telt

Dat
Nu
Nu!
En nu
Waarin wij allemaal
Bestaan

Wat blijft en
Jou voortdrijft
Is je drang tot léven,
Léren
Doorgronden
Omvatten
En bevatten
Wat je weet
Met heel je hart en ziel

De sleutel van de rede
Het ritme van je hartslag
– Altijd hoopvol
Gestemd

Jij, jij bent geboren
Voor de vervulling van jouw wezen
Voor het verleggen van grenzen
Het beslechten van geschillen
Ogenschijnlijke tegenstellingen
Onooglijke praktijken

Jij, jij vindt jezelf uit
Iedere dag opnieuw.