Onder water

“Je moet meer voor jezelf zorgen”

Er gebeurt iets
Het gebeurt wel vaker
Niet expres
Ik ben me er niet van bewust
Voelde me veilig en geliefd
Om mezelf te zijn

Er verandert iets
Je draait om als een blad aan de boom
Je vertelt me niet waarom

Nou, ik doe mijn best, ik zorg voor mezelf:
Kijk, ik geef aan wat ik nodig heb:
Praat alsjeblieft met me…
Wat is er aan de hand?
Wat gaat er door je heen?
Wat kan ik doen?

Je wilt me niet vertellen wat er is.
Je negeert me.

Het doet pijn.

Ik zorg voor mezelf..
Kijk, ik geef weer aan wat ik nodig heb.
Ik vraag je om hulp.
Ik begrijp je niet.
Praat met me, alsjeblieft..
Waarom negeer je me?
Wat is er nou aan de hand?

Je houdt me op afstand.
Je legt niets uit.
Wat heb ik gedaan?
Ik weet niet waarom je zo doet..
Ik weet niet waarom je zo boos op me bent.
Je wil niet praten.
Je wil me niet zien.
Ik probeer te blijven staan
Je te blijven steunen waar ik kan
Want hulp kan je gebruiken
Je accepteert het bij Gods gratie
Maar maakt me klein met je woorden
En lacht met anderen
Terwijl je mij negeert
Terwijl je mij niet ziet
Terwijl je mij niet hoort
Terwijl zij zien wat je doet
Niemand vraagt waarom..

Het doet pijn.

Ik doe mijn best
Ik blijf wat langer
Maar ik begrijp het niet
Doe opnieuw een poging
Je wil niet praten

Het doet zo’n pijn…
Er speelt zoveel
Ik heb jou juist nu nodig
Waarom sluit je me nou buiten?
Waarom mag ik er niet zijn?
Het grijpt me naar de keel
Ik voel paniek, ik ben benauwd
Ik begrijp niet wat er is

Een laatste poging om te praten
Een begrafenis en andermans dood verder
Het kan je niets schelen
De sterfdag van een liefste vriend, ontdek ik later
Alsjeblieft, 5 of 10 minuten
Dat is alles wat ik vraag..
Zie me
Stel me gerust
Zeg me wat er is
Zeg me dat we een weg vinden
Zeg me wat ik kan doen
In plaats van me te negeren
Totdat we elkaar weer vinden
Dit doet me zoveel pijn
Jij doet me pijn!
Help!

Je bent bang voor me
Je vertrouwt me niet meer
Je klimt over de bar
Er dooft iets in mij

Ik vraag je sleutel en pak het beetje van mij wat bij jou ligt

Het doet pijn.

1 maand nadat het allemaal begon
Ik stuur je een bericht
Je wil zowaar praten
Dat is toch tweerichtingsverkeer?

“Je verpest weer de tijd met mijn kinderen”
“Je hebt haar boos en verdrietig gemaakt”
“Je dwong haar naar je te luisteren”
“Door jou zie ik de kinderen misschien nooit meer”
“Je denkt alleen maar aan jezelf”
“Je bent egoïstisch”

– Ik dwing jou, zeg je;
Ik dwing je altijd
Ik ben ondankbaar
Ik heb nooit genoeg
Ik wil altijd meer

Ik voel mezelf met de minuut meer wegzinken
Het verdriet, de ontzetting is te groot
Wat zeg je nou toch allemaal
Wat heb ik dan gedaan?
Wat…?
Hè?
Gaat het daarom..?
Hoor je jezelf wel praten?
Je gelooft ieder woord dat je zegt

Alsof ik iets expres deed
Alsof ik een moord heb gepleegd
Alsof ik misdaad heb begaan
Alsof ik de slechtheid zelve ben

Uit welke krochten komt jouw pijn?
In welke diepte raak je die van mij?

Ik voel dat ik langzaam stik
Ik hap naar lucht, probeer boven te komen
Je houdt me onder water met je woorden

Ik zorg voor mezelf
– Een laatste poging:
Ik zeg wat ik ervaar
Ik zeg wat ik voel als je die dingen zegt
Ik zeg wat ik bedoel
Bedoelde
Wilde
Hoopte
Hoezeer het me spijt dat je lijdt
Dat het de meisjes zoveel heeft gedaan
Maar waarom wist ik dat dan niet?
Waarom wilde je niets zeggen?
Als het waar is wat je zegt
Dan had ik sorry kunnen zeggen
Dan hadden we erover kunnen praten..
Dan had ik gezegd dat ik werk aan iets heel anders
Dat het ongelooflijk veel tijd vraagt
Waarom kon je me niet zeggen wat er was?
Ik bentoch je beste vriendin?
Als je met me had gepraat
Dan was het nooit zo ver gekomen!

We komen uit andere culturen
Begrijp je mij expres verkeerd?
Je lacht me uit
Je maakt het steeds groter
Het voelt weer als een straf
Ik was me van geen kwaad bewust
Wat had ik het graag anders gezien
Anders gedaan
Als we er gewoon over hadden kunnen praten
Dan had ik sorry kunnen zeggen
Dan hadden we het opgelost
– Je straft mij, ja,
Zo voelt het

Ik vroeg om hulp
Ik zórgde voor mezelf
Ik was mezelf!

Ik mocht er niet zijn

Je duwt me weer en meer naar beneden
Ik worstel, probeer boven te komen
Om hulp te schreeuwen
Help!
Hoor wat ik zeg
Zie mij!
Zie je niet dat ik verdrink?

“Alles draait altijd alleen maar om jou”
“Nee, je krijgt niet je zin”
“Nee, dit gesprek is ten einde”

Geen spoor van liefde
Geen spoor van zorg
Geen spoor van aandacht

Jij wil je beste vriendin niet kwijt
Ik moet werken aan mezelf, zeg je,
En jij ook, zeg je

Dan een laatste klap
Ja of nee

Ja of nee?

Je houdt me onder water
Je ziet niet dat ik stik
Alleen maar meer en meer verwijten
Alles wat ik zeg draai je om
Niets wat ik aangeef mag er zijn
Ik doe het altijd verkeerd
Alles wat ik zeg valt verkeerd
Het is vaker zo gegaan
Je ziet niet wat het met me doet
Je ziet alleen je eigen pijn

Je houdt me onder water

Het is dat ik wíl leven
Dat er een prachtige dochter op me wacht
Ik wil alleen maar dood
De pijn is te groot
Ik weet niet of ik deze last kan dragen