Genoeg

Je práát met mij
Vangt licht in je woorden
Schittert, straalt, zonder dat je het weet
Je raakt me, diep, met je eerlijkheid
Bent als balsem voor de ziel

Mijn gepijnigde wezen
Komt tot rust in jouw aandacht,
Op je hartslag vol daadkracht,
Vurige overgave en openheid
Je ongeremde omhelzing tilt me op

En toch-
En toch..

Ik hoor de onzekerheid in je stem
Proef de pijn op jouw tong
Hoor het verdriet tussen je woorden doorsijpelen
Herken het heen en weer geslingerd worden
Tussen terugtrekken of doorzetten en
Verder verkennen, met alle gevolgen van dien,
Of afzakken naar een veiliger friend zone
Terwijl je me ook dichtbij je wil houden, zekerheid zoekt,
Zo zorgeloos zoent alsof je er altijd al was
Mijn lijf en leden zegent zoals je bent daarbinnen:
Onstuimig en opgewonden-
Een standje dat ik zelf zo goed ken

Ach lieve schat..
Ik begrijp je zo goed
Ik neem het je niet kwalijk
Ik heb het ook;
We spiegelen elkaar

En toch-
En toch..

Ik weet het
Ook jouw hart brak, net als het mijne
De pijn groter dan je dacht dat je aankon
Toen het je aangreep, alles overnam
Je hart doorboorde, jij je verraden voelde
Vocht om jezelf weer terug te vinden
Dacht dat je het nooit meer met iemand aandurfde
Ondanks de hoop die doet leven-
Want ja, je bent er nog
You’re a survivor!
And you’re gonna make it

En toch-
En toch..

Je zág mij, meteen
Durfde me toe te laten
Ver achter je verdedigingslinie;
Ik vond daar geen afweergeschut,
Alleen gezond verstand, warme handen
En de wetenschap dat het ‘gewoon’ goed voelt
Zoals het is, lijkt, zou kunnen zijn
Ook ik opende mijn hart, zonder enige reserve
Kon mij niet verbergen achter
Goede manieren of de kieren
In mijn onschuld en opvoeding in
Wat hoort en wat niet en
Wanneer we onszelf aan een ander willen geven
En waarom-
En wat dies meer zij,
Wat we doen, een ander laten zien
Louter voor de vorm – oh schat… dat alles viel weg
Toen jij je oog op mij liet vallen en
Mij in de auto in je armen nam en kuste
En ik zag, voelde
Waar jij voor gaat

En toch-
En toch..

Ik zal je altijd schrijven wat ik denk
Wat ik voel, en zie
Maar misschien kan ik het beter, vaker
Voor me houden
Om je niet te overvoeren met
De lawine van mijn woorden
Deze nieuwe aardverschuiving in mijn leven,
De levendige verbeelding die jij wekt en die
Ik meen te moeten temperen door de teugels
Korter te houden, me te concentreren op
Dat wat het pad me nu vraagt
Terwijl ik je graag wil geven wat er stroomt,
Waar onze wegen ongedwongen
Samenkomen

Mooie, goede man; prachtig open mens
Hoezeer heb ik jou lief, nu al,
Tot in het diepste van mijn wezen!
Ik kan niet anders zeggen
Dan dat ik van je hou, dat
Mijn hart oprecht naar je uitgaat
En hopen dat het je niet afschrikt,
Wegjaagt, angstig stemt
Want deze liefde begroet je met grenzeloze blijdschap
Zonder enige verwachting
Anders dan het volle verlangen
Je náder te mogen zijn
Je beter en beter te mogen leren kennen
Te mogen omarmen wie en wat er in je leeft
Zo volmaakt eerlijk en verbonden
Zonder dat het voelt voor jou,
Voor mij,
Als ingeperkte vrijheid,
Verstikt door verwarrende verwachtingen, niet
Aan banden legt wat ruimte vraagt, net adem haalt
Nog zo klein en kwetsbaar is
Maar toch al zo sterk, zo voelbaar
En herkenbaar is

En toch-
En toch..

Ik voel mijn vleugels weer verschijnen
De blijdschap van geluk dat zich nestelt, onderhuids
Om jou zo te mogen zien
Het is de zoete vreugde van jouw zout op mijn huid
Waar ook jij allang geschreven staat
Al weet je dat nog niet, al vind je daar wat van-
En dat is je goed recht!
Het is het samen durven vliegen
Te blijven reiken naar de zon
Jou(w) trots te laten baden in mijn warmte,
Ons op te zien gaan in vertrouwen en genot
Maar dan veilig, met respect
Voor onze achtergrond en eigenheid
En met zo ontzettend veel genegenheid

Ik ben hier ook als de twijfel toeslaat;
Ik zal je aanzien en je horen
Ik ben niet bang voor jouw verlangen of
Voor de omvang van je pijn
Ik heb geduld met mezelf, met jou
Met wat ons maar te wachten staat

Ik bied je zuurstof voor je vlammen,
Helend zeeschuim voor verdriet
Ik ben als olie die niet opraakt
Ik zal je blijven voeden met dit licht
Vind in mij wat je nu zoekt en werkelijk nodig hebt
En weet dat het alleen voor jou is,
Voorbestemd en vastbesloten
Ook als vriendschap veiliger voelt
Ook als het verleden ons inhaalt en parten speelt
Ook als demonen onze dromen beïnvloeden –
Ik begrijp het

Ik vertrouw je volledig
En ik erken mezelf met alles wat er in mij leeft
Mijn eigen weg en waarde, waardigheid en waarheid
Ook als spoken zich weer roeren
Mijn nacht de dag inhaalt,
Jij je afvraagt wie ik ben
Verander voor jouw ogen
Alles oplost in een heilig weten

Dat ook jij mij moge kennen
Mijn brood altijd durft te breken
In de beschutting van dit vuur
Ongeacht het uur, de plaats en tijd

Door jou weet ik hoe het hoort te zijn
Dat dit hart weer klopt
Dat dit echt bestaat-
Dat is wat ik vroeg, w’Allahi

En dat is mij genoeg.