En toen was het weer tijd
de eigen weg te gaan,
een afscheid te omarmen
dat ergens voelt
als een begin
De koning;
steeds beschermd,
vanuit het zoete midden;
de stukken ingezet
en optimaal benut
De koningin; die danst
haar toekomst tegemoet
vreesloos, weerbaar, vrij,
zo dronken –
zonder roes
De huwelijkskandidaat
blijft zoeken naar een gade,
verliest zich steeds opnieuw
in ied’re onaangeboden
hand
Ik sla je –
schaak,
schaak-mat!
met honing in de winter,
ontwaken in de Here
en een veulen dood door droes
Keep calm!
The king is dead-
Long live the Queen!
AYA DÜRST BRITT 