Muze

Vanavond liet jij je gaan, in een innige omhelzing.. / Zag je niet dat ik brandde onder je blik? / Je vingers strelen nog mijn huid / In trage vlagen vol vermaning

Ik had het wel uit willen schreeuwen / Maar je benam me steeds de adem! / Die overvloed aan kussen / Was bijna dwingend in hun duur

Dit vuur wil mij verteren / Maar jij gunde  mij geen keuze.. / Nu koester ik je in gedachten / Al zingt mijn ziel verzuchtend jouw naam

Ah! Dus je wilt mijn Muze zijn?

.In mijn slaap zal ik je omhelzen; je omwikkelen met mijn warme lijf / Mij verhullend in jouw dromen

Zoals jouw verlangen mij veroverde, toen je besloot me op te geven / Voor het behouden van je hart

.Want dat verdraagt geen blad voor de mond

-En ik geen arm om me heen.

..

.