Vuur

Denkend aan jou hapert mijn schrift / Waar voorheen als vanzelf de woorden hun weg vonden / Er is iets veranderd; een grens overschreden / -Je hebt me geraakt in het diepst van mijn ziel

Maar wanneer is dan mijn muur gevallen? / Ik dacht dat ik me kon verbergen achter de grilligheid van jouw emoties! / Maar de stroming blijkt te sterk; / Je voert me mee naar dieper water, confronteert me met mezelf

Daar staan we dan, oog in oog / En je wilt niet dat ik je tegenhoud / Wanneer je welbewust mijn huid ontbloot / -Mijn adem stokt, mijn hart slaat over

Want wat voel je vertrouwd!

En jij alleen weet hoe ik thuiskom / In een huis dat het mijne niet is / Maar waar jouw komst een vuur ontstak / In het brandhout van mijn bed

.

.