Ya amar

Als de maan ben jij / Je wast, en zie: helder weerkaatst je gezicht / Zacht weerspiegeld in mijn ogen

Je groeit, met moeite verbergend hoe vol je verwachting / Zich laaft aan mijn liefde

Maar dan keer je je af, verberg je je in duisternis / Bewust van de tijding die mijn hart je bracht

Want ik ben een dochter van de zon / Vuur vraag ik, en aarde; vochtige vruchtbaarheid / Wortelend in diep verlangen / Om te kunnen bloeien in het licht

Hoe mooi het beeld ook was, ik ken de kilte van de spiegel / – Reeds voor haar aard me waarschuwde

We zijn wie we zijn / En ik ga een andere weg.. / Nee, ik vraag je niet me los te laten / Er is geen keus!

Hoezeer ik jou ook ken; hoe dierbaar je ook bent / Ik laat me gaan waar God het wil /  In welk leven het ook toekomt

.

Hier ben ik niet voor jou.

.

.