Rakhi, II

Die smile on your face is mij meer dan genoeg, dat die er altijd moge zijn!
En ik buig voor je volharding, evenzeer als voor die van mij,
In de wetenschap dat wij allemaal, ieder voor zich,
Onze eigen weg hebben te gaan..

Maar weet dat ik geniet van het besef
Dat jij ergens hier rondwandelt,
Jouw weg ijkt in overtuiging,
Mij zonder twijfel dierbaar bent

Ongeacht of mijn aandacht voor jouw wezen
Zich spiegelt in jouw hart

Dat is het voorrecht van de liefde,
Zo eigenwijs en onvoorwaardelijk als ze is
Als het lijntje eenmaal is ervaren,
Verbondenheid haar vriendschap vleugels geeft

Dus ga en ga in vrede,
Waar je weg je ook maar brengt

Een glimp van jou op te hebben vangen
Spoort mij aan het Leven trouw te blijven
Te waken over mijn integer toegenegen zijn
Te bidden voor jouw behouden thuiskomst

Aan het einde van de lijn..

Moge de olie in je lamp je pad altijd verlichten,
Je op een dag je schaduw doen omarmen,
Begroeten als een oude vriend,
Die de beproevingen van deze aardse dimensie heeft doorstaan

Ook het duister heeft haar bestaansrecht
Tot de zon van je onderscheidingsvermogen
Door haar uiterlijke verschijningsvorm
Heen weet te kijken

Aanvaard haar voor wat zij is –
Want alles is met Alles verbonden

Het ga je goed
Het ga je beter
Weet je gekend en bemind,
Iedere verwachting daargelaten.