Je voelt je teleurgesteld in mij
Ik zie het
Ik voel het
Je verwijt mij op mezelf gericht te zijn
Nog steeds teveel te verwachten
Dat ik hebberig ben
– Ik..?
Wat zegt dit over jou?!
Want niets is minder waar
En ik dank je voor de spiegel
Alles wat ik gaf
Alles wat ik geef
Alles wat ik deed, doe
Deel(de)
Is jou zo, zozeer gegund
En ja, ik weet het-
Ik vergat en vergeet mezelf met jou
Maak mezelf nog steeds wijs dat het goed ging
Niets nodig had van jou
Sterk genoeg was om alleen voor jou te zorgen
Ik had het mis.
Ik verlang nog steeds naar liefde
Naar wie naar mij verlangd, wie
Mij waarlijk wil omarmen
Niet bang is voor dit grote hart
Ik verlang nog steeds naar jóu
Omdat iets in jou mij roept
Ook al wil je dat niet weten
Maakt dat mij dan hebberig?
Ik beantwoord toch je vraag…?
Laat ons niet vergeten
Dat wij een poort zijn tot de waarheid
Daar is geen schuld, noch verwijt
Geen spijt, geen excuses
Geen goede reden
Daar is alleen maar liefde
In een van haar vele, vele
Gedaanten
*
Jouw gezicht, jouw warmte
Huid en haren, gloeiende ogen
Voor altijd gegrift in mijn wezen
Wat was is reeds geweest,
Nu vruchtbare as
Voor een heel nieuw leven
Nee, nooit zal ik je dwingen
We maken onze eigen keuzes
Ik wil gewoon geen gast meer zijn
Ik wil bij je mogen horen
Of volledig vrij mijn eigen weg weer gaan
Ik vul niet langer leegte
Dit is wie ik ben
En ik schaam mij niet
Dat ik naast jou wilde staan
Hand in hand verder wilde gaan
Samen deze pijn ontgroeien
Het is niet voor ons bestemd
Dus ik buig en ik bedank je
Voor deze wondermooie dans
Voor de kans van en met jou te mogen leren
Weer mezelf te eren
En daarmee jou,
Ons,
Eindelijk recht te doen