Ga, en ga in vrede

Nee, jij bent geen slechte man
En ik geen slechte vrouw
We zijn gewoon getekend door onze ervaringen,
Raken elkaar waar het pijn doet, soms, te vaak
Terwijl we dat niet willen

Ja, er is zoveel moois tussen ons
En we willen elkaar allebei niet kwijt
Ook ik wil een leven lang verbondenheid
Een innige vriendschap met jou
Samen groeien, elkaars getuigen zijn

Maar we zijn wie we zijn en er is wat er is:
Een schrijnend gemis aan wederzijdse liefde
Ik hou van jou zoals je bent, weet dat!
Ook als ik mezelf verwens om mijn grote hart
Dat zich véél te veel om jou bekommert..

Twee jaar vol zelfkastijding is genoeg
Ik heb geboet voor mijn fouten en gebreken
Het is tijd om te vertrekken en te vergeten

Ga, en ga in vrede, lieve schat
Ik zal altijd van jou houden, zon op maan
Ik, mot, zal me altijd aan jou branden
Blijven zoeken naar jouw warmte
In je vlammen willen opgaan

Dit is wie ik ben
En ik schaam me niet langer

Ook als er stiltes tussen ons vallen
Als er dagen verglijden in de tijd
Nachten oplossen in eenzaamheid
Deze liefde blijft, meandert ondergronds
Stroomt als een vage droom in ons

Ook zonder mij adem jij
Ook zonder jou leef ik

Het is je allemaal teveel nu
Het is weer allemaal mijn schuld
Want ik zou toch beter moeten weten…

Maar nee: ik bleef verlangen naar jouw overgave
Het is toch nooit een strijd geweest?
Jij en ik weten hoe het zat – je vader zéker

Ik vraag je niet langer om vergeving;
Ik heb mezelf vergeven
Ik zegen mezelf, en jou,
Met alles wat ik in me heb, geliefde
Zozeer heb ik jou lief..

Ik wil je weer gelukkig zien,
Zelf gelukkig zijn

Dus ik ga, en ga in vrede.