Voortijdig afscheid

Hoe zacht, het laatste zonlicht van de dag.. / Ze kust het lange gras voordat ze opgaat in de nacht / En de schemer valt haar bij, als de man die op haar wacht / Nu de vogels niet meer zingen is ook haar afscheidslied volbracht

En ik, ik twijfel immer aan de onrust diep in mij.. / Zo vaak heb ik geworsteld met mijn ontoereikendheid / Maar nog zie ik geen winnaar, of verliezer in die strijd / Door mijn ego te bevechten raak ik steeds mijn weg weer kwijt

Ja, ik liet me liever leiden door de warmte in je blik.. / Je openheid ontvouwde wat het lot reeds had beschikt / En ondanks dat de rede heeft gewogen en gewikt / Ik weet nu wat het was dat mijn hart heeft opgeschrikt

De hemel raakt de aarde, nu ik droom, en denk aan jou.. / Het water stroomt in stilte, spiegelt honderd kleuren blauw / Het is een vreemd verlangen, naar de bitterzoete rouw / Deze pas ontloken liefde sterft hier in de maartse kou

De brug doet mij beseffen dat de tijd heeft stil gestaan.. / Hoe vreemd, weer te verliezen van de leugens en de waan / Deze treinreis is ten einde, bracht mij daar waar ik moest gaan / Maar vergeef me voor de woorden die mijn hart zijn voorgegaan

Want ik zal jou nooit beminnen

.

.