Ik hoor niet bij jou

Ik hoor niet bij jou / maar jij kent mijn wezen

Jouw warmte omarmt me / -ja; ik voel me bemind

Een bijzondere band verbindt jou en mij

.

Toch bewoon ik je hart / temidden van velen

Die vreemde nabijheid / bekent haar belang

Een innig verlangen vervaagt elke grens

.

Ik koester herinnering / omdat het haar plaats kent

Niets minder vermag ik / dan dit stil begrip

-Waar woorden geen recht doen volstaat hier een blik 

.

Jij weet van mijn vleugels; / jij ziet waar ik ga

Ik treed in jouw schreden / al is het mijn weg

Herkenning ontrafelt wat lang is bepaald

.

Dus volg jij je hart naar dat wat je aanspreekt

En ik geef me over aan dat wat mij leidt

Stilzwijgend verstrengeld in nachtblauwe uren

Gaat ieder bij daglicht te raad en op reis

.

Eeuwig op weg naar bronnen van oorsprong

Betreden we paden die niemand bereikt

Als ware het leven een dans van verkenning

Beheersen we passen die het hart slechts begrijpt

.

.

Jij hoort niet bij mij / maar ik ken jouw wezen

Mijn warmte omarmt je / -ja; jij weet je bemind

Een bijzondere band verbindt jou en mij..

.

.