Ga maar

Moeilijke man, jij omarmt me en breekt me in stukken / Nu dit donker verlangen verraad wat je hoofd blijft ontkennen

Hoe kun je vergeten wat lang is gezegd?

Blaam treft ook mij, want de tijd speelt mij parten / Ja; ik verdruk wat ik voel, nu jij hier weer bent

Wie meen ik te zijn in jouw ogen?

In onmacht verzuchten wij beiden excuses / Maar taal houdt geen stand waar woorden verzuimen de waarheid te zien

Laat dit gemis het bloeden van mijn hart dan stelpen / Zo jouw pijn de wond verbond

.

Ik heb je lief / en laat je eens te meer..

.

Dus ga maar

.