Afscheid

Ik koester je in stilte,

zo ver van jou verwijderd;

verwonder mij met wrevel

over het teken van respect,

mijn verstilde toewijding

en geluidloze genegenheid

 

We gaan niet gelijk op –

jouw weg is niet de mijne;

ik volg een ander spoor,

weet de afstand groter

met ieder oogcontact,

elk gewisseld woord

 

Hoe verschillend wij ook zijn,

hoe weinig wij ook deelden;

ik weet dat iets ons bindt

gelijk een zijden draadje,

onzichtbaar voor het oog

maar voelbaar in het hart

 

Of ik het wil of niet,

jij bent mij vreemd genegen,

onderhuids aanwezig;

ik neem jou met mij mee

in elke ademhaling

en ieder ogenblik

 

Beminde Berbertelg,

ons afscheid is in aantocht,

de pijn heeft aangediend;

er is wrijving in het hoofd

na gefluister uit de ziel,

flarden, beelden, uit een droom

 

Ja, ik heb je lief –en lang reeds laten gaan..

 

Sta mij toe je dit te zeggen,

nogmaals -en steeds opnieuw,

tot het vage gevoel van verdriet

mij verlaten heeft,

ik de toekomst welkom heet

zonder een spoor van twijfel

 

Kon ik je maar mijn inzicht geven,

behoeden voor de val,

behouden voor de tijd..

 

Omarmen doe ik jou,

je al mijn liefde gevend

in de woorden die ik schrijf

 

Blijf zoeken naar de schat

die je zo verloren waande

en vind haar dan, gezegend,

waar je haar het minst verwachtte,

wachtend op jou

sinds mensenheugenis

 

Ja, ik heb je lief –en lang reeds laten gaan..

 

Ga, ga, ga; ga en ga in vrede,

jaag je dromen na

en vlieg hoger dan je dacht

ooit te kunnen komen,

wetend dat je wortels

altijd bij je zullen zijn!

 

Je pen en scherpe geest

zijn van onschatbare waarde;

gulle gaven jou toebedeeld

om in dit leven mee te werken –

gebruik ze wijs, vol verve,

voor de groei van het geheel

 

Onze wegen zullen kruisen,

opnieuw nog samenkomen

ver van vals verlangen

en wat ons samenbracht

in de resten van wat was,

ooit nog wilde zijn

 

Want ja, ik heb je lief –en lang reeds laten gaan

 

Maar altijd ben je bij me,

bewuster nu ik weet

dat jij hier ook nog bent,

vol vuur je leven leidt

en je weg steeds weer verlegt

zoals een rivier haar loop

 

En zo is het goed.