En zo is het met alles in het leven; die
aanhoudende drang naar bestemming, naar
het proeven van een waarheid die niet aan een ieder voorbehouden is
Het zoete genot van een eeuwenoude overwinning
op die beklemmende tunnel van vis naar vlees, je
eerste duistere tocht vanuit het woelige water
naar het voelende, wetende, helende kloppende hart
van het wezen dat je toebehoort en
eeuwig bekoort
Altijd blijf jij op zoek naar die ondeelbare heelheid van vorm,
normen en waarden aan je zeven-mijls-laarzen lappend om
haar te vinden die je net zo nabij is,
even begripvol jouw bloed, zweet en tranen wist,
je hand grijpt bij twijfel en tegenslag,
weg-wast wat weerloos was
terwijl niemand haar evenbeeld kan zijn
noch de betovering kan verbreken
Want gulzig dronk je haar in, jouw
lippen om haar borst, zuigend,
verlangend naar meer,
naar haar geur en haar warmte,
de koestering en de geborgenheid van
haar hals, haar haar, haar handen op jouw huid
Die onschatbare schakel, levensbron in het kwadraat,
streng van parels van verbonden wijsheid –
zoals zij is er één en geen ander
verandert daar iets aan
AYA DÜRST BRITT 